operacje łydek: Powiększenie łydek

 

Wskazanie do zabiegu powiększenia łydek

Zabieg powiększenia łydek, w języku medycznym zwany augmentacją łydek, jest często brany pod uwagę w przypadku osób, których łydki w ramach schorzenia są zbyt smukłe (w ekstremalnym przypadku tzw. bocianie nogi). Odpowiednie stany chorobowe mogą występować także jednostronnie. Ale powiększenie łydek ze względów estetycznych staje się coraz bardziej popularne.

Przyczynami wrodzonymi słabo rozwiniętych łydek (hipotrofii łydek) są:

• koślawa stopa
• porażenie spastyczne (porażenie kurczowe)
• spina bifida (rozszczep kręgosłupa)

Nabyty niedorozwój mięśni łydek:

• porażenie dziecięce = poliomyelitis
• zapalenie szpiku kostnego = osteomyelitis
• po zranieniach takich jak oparzenia, rozległe zgniecenia, złamania kości i uszkodzeniac nerwów z zanikiem mięśni.

Sporadycznie także w dziedzinie kulturystyki zaobserwować można zainteresowanie implantatami łydek. Gdy pomimo intensywnego treningu łydki nie dają się w takim samym stopniu wyrzeźbić jak pozostałe części ciała, w wyniku czego zachwiana zostaje równowaga pod względem wielkości do innych części ciała, to granica frustracji może zostać przekroczona. Dlatego niektórzy sportowcy rozważają rozwiązać ten problem dzięki chirurgicznemu powiększeniu łydek.

Powiększenie łydek poprzez sport - trening łydek

Kontury zbyt smukłych łydek można dość dobrze poprawić poprzez trening wymacniający mięśnie łydek. Wszystko, co wymaga wysiku podczas pozycji stopy opadajcej, trenuje łydki - np.stanie na czubkach palców z ciężarkami, wchodzenie po schodach, wędrówki górskie, bieg sprintem. W kulturystyce maksymalne przyrosty mięśni można osiągnąć poprzez szczególnie intensywny trening połączony z obfitującym w białko pożywieniem.

Przebieg operacji łydek

Obrazek: ilustracja przedstawia kroki zabiegu powiększenia wewnętrznej części łydki

• Po lewo: niedorozwinięta łydka
• Po prawo: po włożeniu implantu

Zabieg powiększenia łydki za pomocą implantu jest najczęściej przeprowadzany w narkozie ogólnej. Możliwe jest także znieczulenie podpajęczynówkowe. Zalecany jest krótki stacjonarny pobyt.

Techniki powięszania łydek

Dokładny przebieg cięcia zależy od tego, czy tylko wewnętrzna czy także zewnętrzna część łydki ma być skorygowana. Przy korekcji wewnętrznej części łydki (najczęstrzy zabieg) cięcie wynoszące ok. 4 cm przebiega po wewnetrznej stronie dołka podkolanowego. Przy powiększaniu zewnętrznej części cięcie następuje po stronie zewnętrznej. W przypadku powiększania oby dwóch części (włożenie dwóch implantatów) wystarczy cięcie liczące 5 cm horyzontalnie po środku.

Stąd preparuje się miejsce pod implant pod powięzią (stała warstwa włóknista) na mięsniu dwugłowym łydki (miesień brzuchaty łydki) i umieszcza się odpowiedni implant. Ponieważ w tym miejscu nie występują krwawienia, można ewentualnie zrezygnować z drenaży. W przypadku kulturystów jest możliwe położenie implantu pod głowę mięśnia brzuchatego łydki, by ten mięsień pozostał widocznym.

Na sam koniec rana zostaje w kilku warstwach zaszyta. Lekko uciskowy opatrunek lub uciskowa pończocha podtrzymująca zmniejszają ryzyko krwawienia i zakrzepicy po zabiegu.

Implanty łydek

Także implanty stosowane w zabiegu powiększenia łydki poczyniły podobne postępy jak implanty piersi. Także tutaj standartem są odporne na przeciekanie implanty sylikonowe z solidną wielowarstwową otoczką. Tutaj przyjeły się jednak implanty gładkie, które są dostępne w dwóch postaciach, w smuklejszej, wrzecionowatej "formie damskiej" oraz jednostronnie szerszej "formie męskiej". Różnorodne wielkości pozwalają na dobre dopasowanie implantu w przypadku powiększenia łydki.

W przypadku szczególnych wskazań  implanty mogą zostać sporządzone na miarę.

Obrazek: Implant łydki wypełniony żelem sylikonowym

Leczenie pooperacyjne

• W ramach leczenia pooperacyjnego nogi są owijane lub nosi się dobrze uciskającą podtrzymującą pończochę.
• Względnie stosuje się profilaktykę przeciwzakrzepową podając heparynę odpowiednio do stopnia unieruchomienia.
• Urządzenia pomocnicze do chodzenia zapewniają bezpieczeństwo w pierwszych 2-3 dniach.
• Szczególnie w dwóch pierwszych tygodniach po operacji łydek zaleca się bierny odpoczynek i położenie nóg w takiej pozycji, by stopy były wyżej niż pośladki.
• Przez ok. 6 tygodni należy zaniechać sportu.

Wyjątkowe przypadki

W roku 1995 Axmann i Schneider, obaj pochodzący z Niemczech, poinformowali o przypadku udanego zabiegu powiększenia łydki za pomocą przeszczepu wolnych płatów mięśnia prostego brzucha (VRAM = vertical-rectus-abdominis-muscle) (6). On zostaje pobrany wraz z pęczkiem naczyniowo-nerwowym i za pomocą technik mikrochirurgicznych zostaje przyszyty na nowo do naczyń w obrębie łydki.

Także Hui KC i amerykańscy lekarze po fachu relacjonowali w 1999 roku podobny przypadek powiększenia łydki u pacjenta, który bardzo cierpiał z powodu lewostronnej deformacji łydki. Niedorozwój łydek w jego przypadku rozwinął się już w dzieciństwie wskutek porażenia dziecięcego (poliomyelitis). Pacjent nie godził się na implant łydki. Rezultat zabiegu opisano jako wybitny. Mimo to ta nietypowa i dość wymagająca metoda do dziś nie przyjeła się.

Bezoperacyjne powiększenie łydek - alternatywą?

Bezoperacyjne powiększenie łydek jest możliwe od 2007 roku dzięki wykorzystaniu mocno usieciowanego kwasu hialuronowego - jednak należy uwzględnić krótki okres rezultatu, który trwa ok. 1,5 roku. Więcej informacji na ten temat znajdą Państwo w artykule Macrolane ™.

Istnieje także możliwość powiększenia i kształtowania łydki poprzez przeszczep własnej tkanki tłuszczowej. W tym przypadku wymagane jest, by pacienci nie byli zbyt chudzi, ponieważ w przeciwnym razie nie można znaleść miejsc, z których można pobrac tkankę tłuszczową. Jednak w ten sposób skorygowana łydka nie wygląda na muskularną, ponieważ wypełniona jest tłuszczem.